نمايش پست تنها
قديمي February 10th, 2011, 11:30   #5
lastnight19
Senior Member
 
lastnight19's Avatar
 
تاريخ عضويت: Sep 2007
محل سكونت: چند کیلومتر اونور تر از خونمون
ارسالها: 4,312
تشکر: 2,703
تشکر از ايشان: 15,997 بار در 3,978 پست
lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)lastnight19 (سطح 9)
ارسال پيغام بوسیله Yahoo به lastnight19
0

DNS چگونه كار مى كند؟

بزرگترين بانك اطلاعاتى جهان است و بدون آن كار اينترنت تا حدودى مختل مى شود. وقتى براى چند دقيقه در اينترنت جستجو مى كنيد، چندين بار بدون اينكه بدانيد از سرور نام هاى دامنه يا DNSDomainNameServer :استفاده مى كنيد. DNS بزرگترين بانك اطلاعاتى جهان است و بدون آن كار اينترنت تا حدودى مختل مى شود. آدرس هايى مثل Website.com براى كامپيوتر شما و اينترنت غير قابل درك است! هر آدرسى به اين صورت داراى يك آدرس IP است. IP آدرسى است كه براى كامپيوتر و اينترنت قابل درك است و يك آدرس ۳۲بيتى ۴ قسمتى است. در زير نمونه اى از آدرس IP را مشاهده مى كنيد: ۴۲‎/ ۲۵۱‎/ ۴۲‎/۷۰ هر چهار رقم هشتايى يا Octet نام دارد. چون هر كدام مقدارى بين ۰ تا ۲۵۶(۲۸) مى تواند داشته باشد. هر كامپيوترى كه در اينترنت است داراى يك آدرس IP مخصوص است. سرورها داراى آدرسIP ثابت هستند ولى كامپيوتر هايى كه به ISP متصل مى شوند هر بار يك آدرس جديد از ISP دريافت مى كنند.
در ويندوزXP مى توانيد آدرس IP كامپيوترتان را در قسمت Run با تايپ IPCONFIG ببينيد. همان طور كه گفتيم كامپيوتر شما تنها آدرس هاى IP را مى شناسد و اگر به جاى آدرس سايت IP آن را بنويسيد فرقى نمى كند. در كل انسان ها در حفظ كردن شماره ها و عددها مهارتى ندارند و حفظ كردن آدرس سايت ها به جاى آدرس IP آن ها براى ما آسان تر است.
قسمت اول نام دامنه مثل www يا mail در mail.website.com نام يك قسمت از سرور را مشخص مى كند. هر قسمت از نام يك دامنه در همان سرور بايد يكتا باشد و هر دامنه نيز بايد يكتا باشد. براى مثال نمى توانيم دو website در com. داشته باشيم و نمى توانيم دو mail در website.com داشته باشيم. شركتى به نام NetworkSolutions مسئول ثبت دامنه ها است. نام تمام دامنه ها در ليستى به نام whois list موجود است. هر دامنه اى داراى يك سرور نام هاى دامنه (DNS) در جايى است. تمام اين سرور ها روى هم DNS را تشكيل مى دهند ولى تماماظ به صورت يك بانك اطلاعاتى واحد رفتار مى كنند. DNSها همواره دو كار را انجام مى دهند: در خواست هاى كامپيوتر ها و كاربران براى ترجمه آدرس ها به IP را پاسخ مى دهند.
درخواست هاى DNSهاى ديگر براى ترجمه آدرس ها را پاسخ مى دهند. هنگامى كه يكى از اين نوع درخواست ها به DNS مى رسد يكى از چهار كار زير را انجام مى دهد اگر IP مورد نظر را داشته باشد به درخواست جواب مى دهد
اگر آن آدرس را نداشته باشد با DNSهاى ديگر ارتباط برقرار مى كند تا IP مورد نظر را بدست آورد ممكن است بگويد «من اين آدرس را نمى شناسم ولى نام آدرس DNS را به شما مى دهم كه ممكن است اين آدرس را بشناسد» مى تواند پيغام خطاى را بدهد و بگويد كه آدرس غير معتبر است و وجود ندارد.
هنگامى كه آدرسى را در جستجوگر اينترنت خود وارد مى كنيد اولين قدم دريافت IP آدرس دامنه است تا بتواند سايت مورد نظر را درخواست كند. براى اينكار بايد IP را از DNS دريافت كند. وقتى به ISP خود متصل مى شويد، DNS مورد نظر از طرف ISP مشخص مى شود. در Run IPCONFIG را تايپ كنيد تا DNS خود را ببينيد. هر برنامه اى كه نياز به دريافت IP و ارسال آن به سرور دارد IP مورد نياز را از DNS مشخص شده اينترنت شما دريافت مى كند.
هنگام پاسخ دادن به درخواست؛ اگر IP مورد نظر در DNS وجود نداشته باشد ولى قبل از شما كسى همان IP را درخواست كرده باشد، DNS ديگر نيازى به فرستادن در خواست به باقى سرور نام هاى دامنه ندارد و درخواست هاى تكرارى را ذخيره يا Cache مى كند.
بياييد به يك مثال واقعى از كار DNS بپردازيم. وقتى در جستجوگر اينترنت خود Website.com را تايپ مى كنيد؛ ابتدا سرور نام دامنه (DNS) شما از DNS دامنه هاى COM. سوال مى كند كه Website.com را مى شناسد يا نه.
سرور COM. اين آدرس را مى شناسد پس آدرس DNS مخصوص Website.com را به DNS شما مى دهد. سپس DNS شما يه DNS مخصوص Website.com متصل مى شود و IP مورد نظر را دريافت مى كند و آن را به جستجوگر شما مى دهد تا جستجوگر شما به آن سرور متصل شود. هر كدام از اين DNSها داراى چندين DNS جايگزين هستند تا در صورت بروز مشكل در يكى از آن ها كار باقى آن ها مختل نشود و شما بتوانيد همچنان سايت مورد نظرتان را جستجو و دريافت كنيد. كار ديگرى كه DNSها انجام مى دهند ذخيره (Cache) كردن تمام درخواست ها و پاسخ هاست. به اين ترتيب بعد از تعداد زيادى جستجو و درخواست دادن و گرفتن IPها، كار DNS سريع تر مى شود و ديگر نيازى به مشغول كردن DNSهاى ديگر ندارد. اين ذخيره (Cache) براى هميشه باقى نمى ماند و شاخصه اى براى اينكار به نام TTL:TimeToLive دارد كه مشخص مى كند هر درخواست و IP را تا چه مدت ذخيره كند. TTL با هر IP دريافتى به DNS مى رسد و اگر تنظيمات DNS به طورى باشد كه از TTL براى تعيين زمان ذخيره استفاده كند طبق TTL از چند دقيقه تا چند روز IP را ذخيره مى كند.

aftab.ir
__________________
دیگه چه خبر؟
lastnight19 آفلاين است پاسخ با نقل قول
تشکر کننده از lastnight19: