با سلام
در تاييد فرمايش جناب فرخ من هم بايد عرض كنم يكي از بحثهاي جديد حسابداري (شايد هم به نظر من جديد) مديريت شكاف نقدينگي يا همون كش گپه در واقع شركتها بايد سعي كنند اين شكاف رو به حداقل برسونند كه بر جريانهاي نقدي و هزينه بهره اونها تاثير مي گذاره در اين رويكرد توصيه ميشه دوره وصول مطالبات و دوره گردش موجودي كالا كوتاهتر و دوره بازپرداخت حسابهاي پرداختني بلند تر بشه تا وجه نقد بيشتري در شركت باقي بمونه ...
اگر چه بعضي از روشها و رويكردها چندان با اخلاقيات تطابق ندارند ولي مي بينيم كه متاسفانه در تجارت و دنياي رقابت با همين رويكردهاست كه ميشه باقي موند و ادامه داد.
چند روز پيش مطلبي رو خوندم كه فكر مي كنم آوردن اون در اينجا خالي از لطف نباشه
دو نفر شكارچي به قصد شكار كوله بار خود را بسته و با امكانات و تجهيزات كافي با هم راهي جنگل شدند. وقتي مسافتي را در جست و جوي شكار پيمودند، به ناگاه سر و كله گرگي از دور پيدا شد كه او هم به دنبال شكار در جنگل پرسه مي زد. گرگ با ديدن آن دو به سوي آنها حركت كرد. هر دو شكارچي به وحشت افتاده و در پي پيداكردن جاي امن، فرار را بر قرار ترجيح دادند.
درحين فرار يكي از شكارچيان به قصد سبك تركردن بار و افزودن بر سرعت خود كوله پشتي اش را به زمين انداخت و با سراسيمگي و عجله بيشتر به مسير خود ادامه داد. شكارچي دوم كه از اين كار دوستش متعجب شده بود، به او گفت: سبك بال شدن براي فرار البته تدبير خوبي است ولي نه اين امكان وجود دارد كه در اين جنگل جاي امني پيدا كرد و نه هر چقدر هم بار خود را سبك كنيم مي توانيم از گرگ سريع تر بدويم و سرانجام در دام او گرفتار خواهيم شد.پس بهتر است بايستيم و به سوي او شليك كنيم تا او از دست ما فرار كند. شكارچي اول پاسخ داد: من نمي خواهم از گرگ سريعتر بدوم و از چنگ او فرار كنم، قصد من فقط اينست كه از تو سريع تر بدوم و سبقت بگيرم. در صورتي كه به انجام چنين كاري موفق شوم و تو را پشت سر بگذارم آنگاه تو طعمه گرگ خواهي شد و من نجات خواهم يافت. راه نجات من پيشي گرفتن از توست و بايد بگويم كه اين قانون رقابت است. يك قدم جلو بودن يعني پيروزي و يك قدم عقب ماندن يعني شكست و نابودي.