نقل قول:
Originally posted by دريا@ ۲۲ ارديبهشت ۱۳۸۳ @ ۰۱:۲۰ بعدازظهر
ضمن تشكر از آقاي رضا براي آشنايي ديگر دوستان از اين موضوع به نظر مي رسد اين طرح اشكالاتي دارد كه لازم است اصلاح شود اگرچه جاي باز كردن همه اين مطالب نيست .
در كشورهاي خارجي (از جمله امريكا )قانون شركتهاي سرمايه گذاري (در مورد امريكا مصوب ۱۹۴۰) اين شركتها را يا به صورت يك شركت سهامي و يا تراست (يا صندوق) تعريف مي كند. اگرچه تعاريف در كشورها تفاوت هايي دارند ولي به طور خلاصه صندوقهاي سرمايه گذاري مشترك (unit investment trust) كه در ابتدا يك سبد مشخصي از اوراق بهادار را به عنوان پرتفو اعلام مي كنند و اين تركيب مگر در شرايط خاصي هرگز تغيير نمي كند.در ازاء اين پرتفو تعدادي اوراق مشاع (unit) با ارزش يكسان منتشر وبه سرمايه گذار متناسب با ميزان سرايه وي داده مي شود . ارزش اين اوراق روزانه توسط ارزياب تعيين مي شود. با توجه به ثابت ماندن تركيب سبد مديريت پرتفو قوي براي اين صندوق ها وجود ندارد و امين آن اصولا يك بانك است كه مسيوليت نگه داري اوراق بهادار پرتفوو اسناد مربوطه - پرداخت سودهاي حاصله از اين سرمايه گذاري ها را به دارندگان اوراق -نظارت برصحت قيمت روز اوراق (NAV)و ... به عهده دارد .اصولا .اوراق خريداري شده به نام امين ثبت مي شود . امين طي قراردادي با مدير سبد اين مسيوليتها را به عهده مي گيرد ونقشي در ايجاد صندوق ندارد .بقيه فعاليتهاي مورد نياز صندوق نيز به صورت قراداد با اشخاص حقيقي و حقوقي صورت مي گيرد و لذا صندوق داراي تشكيلات دست وپاگير اداري نيست و اين هزينه ها به صورت در صدي از سود حاصله از پرتفو كسر ميشود .
....ادامه دارد
|
ببخشيد شايد من كمي IQ ام پايين باشه ولي وقتي پورتفوي ثابت هست چرا من نوعي بايد بيام و شريك يك شركت شوم در حالي كه خودم مي‌تونم با پول خودم بر مبناي سبد يك شركت موفق يك سبد داشته باشم و مخارج اداري شركت را هم ندهم.