نمايش پست تنها
قديمي April 25th, 2004, 18:46   #4
eqbalnia
Junior Member
 
تاريخ عضويت: Mar 2004
ارسالها: 22
تشکر: 0
تشکر از ايشان: 0 بار در 0 پست
eqbalnia (سطح 0)
0

جايگاه فلز روي در بازارهاي جهاني
دنياي اقتصاد 6/2/83
فلز روي، از جمله فلزاتي است كه به دليل خواص مكانيكي مناسب از جمله قابليت ماشينكاري، مقاومت زياد در برابر خوردگي، نقطه ذوب پايين، نوع ساختمان كريستالي و قيمت كم، كاربرد گستردهاي در صنايع مختلف دارد. اين در حالي است كه با توجه به توسعه صنايع مصرف كننده روي، اين كاربرد رو به افزاريش بوده و مصرف اين فلز ساليانه بيش از 2درصد افزايش مييابد.
طبق آمارهاي موجود، در ايران نيز مصرف روي روندي رو به رشد داشته به نحوي كه مصرف سرانه روي در كشور كه در فاصله سالهاي 1352 الي 1378 در محدوده 45/0- 93/0 كيلوگرم در تغيير بود، از سال 1379 بالغ بر يك كيلوگرم شده است.
مهمترين كاربرد اين فلز در صنايع گالوانيزاسيون، صنايع آلياژسازي و ريخته گري (آلياژهاي پايه روي و آلياژهاي ديگر از قبيل برنج و برنز)، صنايع نورد و صنايع شيميايي (آبكاري، كشاورزي، رنگسازي، نساجي، دارويي، لحيمكاري، توليد باتري و... ) است كه در اين بين سهم صنايع گالوانيزايسيون و آلياژسازي نسبت به كانونهاي ديگر بيشتر است.
در سالهاي اخير چين با توليد بيش از 2 ميليون تن شمش روي در سال، 23درصد از بازار جهاني را در اختيار گرفته است. اين در حالي است كه كشور با مصرف بيش از 5/1 ميليون تن شمش روي، بزرگترين توليد كننده روي را به مهمترين بازار مصرف اين فلز تبديل كرده است.
افزايش دامنه كاربرد اين فلز و توسعه كانونهاي مصرف آن منجر به سرمايهگذاري زيادي در سراسر جهان در زمينه توليد اين فلز شد كه در نتيجه آن از اوايل دهه 90 ميلادي ميزان عرضه بر تقاضا پيشي گرفت و قيمت هر تن شمش روي از 1660 دلار در سال 1989 به حدود هزار دلار در سال 1994 كاهش يافت. اين قيمت در سالهاي آخر دهه 90 (به غير از سال 1997 كه به بيش از 1300 دلار رسيد) ثابت ماند ولي با آغاز هزاره سوم و پس از يك دوره افزايش يك ساله، بازار روي پرركودترين سالهاي خود را تجربه كرد. در طول اين سالها، قيمت يك تن شمش روي از 1130 دلار (سال 2000) به كمتر از 780 دلار (سال 2002) كاهش يافت.
همانگونه كه پيشتر ذكر شد، دليل اصلي اين ركود، افزايش عرضه نسبت به تقاضا بود كه اين اختلاف در سال 2001، به بيش از 5درصد و در سال 2002 به بيش از 4/6درصد افزايش يافت. در نيمه اول سال 2003 اين اختلاف به 3/1 درصد رسيد كه با توجه به كاهش شديد آن نسبت به دوره مشابه سال قبل، قيمتها در شش ماهه دوم سال افزايش يافت و در نخستين ماه سال 2004، قيمت هر تن شمش روي پس از 33 ماه به بيش از 1000 دلار رسيد.
در ايران نيز اين كاهش قيمت منجر به تعطيلي موقت كاخانههاي كوچك توليد روي شد به نحوي كه در سال 1381، كل روي توليد شده 28 واحد توليدي كه ظرفيت اسمي آنها بيش از 134 هزار تن در سال است، تنها به حدود 81 هزار تن رسيد.
توليد شمش روي در ايران
از 233معدن روي شناخته شده در دنيا، 108 معدن در منطقه آسيا، اقيانوسيه قرار گرفته است. از اين تعداد، سهم ايران با بيش از 2درصد ذخيره روي جهان، بيش از 5 معدن بزرگ و كوچك است كه در اين ميان معادن سرب و روي انگوران (زنجان) و مهديآباد (يزد) نسبت به معادن عمارت (اراك)، كوشك(بافق) و گوشفيل (اصفهان) شناخته شدهتر است.
معدن سرب و روي انگوران به لحاظ نوع تركيبات كانههاي روي (كه عمدتا اكسيده هستند) و همچنين ميزان روي محتوي، يكي از معادن مهم روي در جهان محسوب ميشود.
نتايج آخرين مطالعات انجام شده در سال 81
بر روي اين معدن، ذخيره قسمتهاي اكسيده و سولفوره را با درنظر گرفتن عيار حد 5درصد به شرح جدول 2نشان ميدهد. استخراج اين معدن بر اساس نتايج اكتشافات اوليه كه نشاندهنده توده كوچكي از ذخيره معدني بود به روش زيرزميني آغاز شد. در سال 1352 و پس از مشخص شدن حجم واقعي اين توده معدني در مطالعات و عمليات اكتشافي صورت گرفته، استخراج از آن به صورت روباز (Open pit) آغاز شد كه تا كنون نيز ادامه دارد.
وجود اين ذخيره معدني باعث ايجاد انگيزه مناسبي براي برنامهريزي و سرمايهگذاري در زمينه توليد فلز روي شد.
اولين مطالعات به عمل آمده در مورد احداث كارخانه توليد شمش روي با استفاده از خاك معدن انگوران پيش از انقلاب اسلامي و توسط بخش خصوصي (سرمايه گذاران شركت كالسيمين) آغاز شد كه با توجه به وضعيت بازار و شرايط اقتصادي ناتمام ماند.
در سال 1360 و با تاسيس شركت ملي سرب و روي ايران، مجددا توليد شمش روي مورد توجه قرار گرفت.
اين شركت در سال 1361 و همزمان با مكانيابي طرح، مطالعات امكان سنجي روشهاي توليد سرب و روي را آغاز كرد كه بر اساس نتايج به دست آمده توليد سرب و روي به صورت جداگانه درنظر گرفته شد. قرارداد احداث كارخانههاي توليد شمش سرب منعقد شد و براي توليد روي نيز ظرفيت 60 هزار تن در سال با استفاده از روش هيدرومتالورژي و ليچ مستقيم كنسانتره مورد تأييد قرار گرفت ولي اجراي طرح به دليل فسخ قرارداد از طرف پيمانكار عملي نشد.
در سال 1362 اين شركت چهار پيشنهاد براي احداث واحد 60 هزار تني توليد شمش روي دريافت كرد كه دو پيشنهاد بر اساس روش فوق، يك پيشنهاد بر اساس كوره ولز، هالوژنزدايي و هيدرومتالوژي و پيشنهاد آخر بر اساس روش پيرو متالوژي بود.
در بررسي اين پيشنهادها، پيشنهاد پيرو متالورژي كنار گذاشته شد و از ميان پيشنهادهاي ديگر، اولويت به روش ليچ مستقيم كنسانتره داده شد.
پس از بررسيهاي به عمل آمده و انجام آزمايشها در سطح Bench scale، مشخص شد كه توليد 60 هزار تن شمش روي با اين روش نيازمند 130 هزار تن كنسانتره است كه در آن زمان، توان توليد اين مقدار كنسانتره در داخل كشور وجود نداشت. به همين دليل از سال 1363 توليد روي با روش كوره ولز، هالوژنزدايي و سپس هيدرومتالوژي و با در نظر گرفتن توان استفاده از باطلههاي حاصل از واحدهاي فلوتاسيون (كارخانه سرب) مورد تأييد قرار گرفت.
استفاده از كوره ولز در سال 1364 نيز توانايي خود را براي توليد روي در سطح پايلوت نشان داد و پس از دريافت و بررسي چهار پيشنهاد در اين زمينه، در سال 1367 قرارداد انجام مهندسي پايه و مهندسي تفصيلي طرح منعقد شد.
طبق اين قرارداد، پيمانكار موظف بود با انجام 12 آزمايش، فلوشيتهاي ارائه شده را به تصويب برساند. اين آزمايشها به دو دليل با شكست مواجه شد. دليل اول ساختار كانههاي اكسيده روي انگوران و نوع و مقدار سيليس موجود در آن بود كه در مرحله فروشويي منجر به تشكيل ژل سيليس ميشد و دوم اينكه مقدار كلر و فلوئور موجود در خاك معدن انگوران به الكتروليت وارد شده و بر ترسيب فلز بر روي كاتد و درجه خلوص آن تاثير منفي داشت.
اين موانع، شمار آزمايشها را به بيش از 4 هزار مورد افزايش داد و در نهايت، اين كارشناسان ايراني بودند كه دو ماه زودتر از پيمانكار خارجي به نتيجه رسيده و راه حل مناسبي را براي موارد فوق يافتند. به هر حال اين مورد نيز نتوانست منجر به تكميل قرارداد و مقدمه احداث كارخانه شود چرا كه پيمانكار تضمين خود را براي راندمان بازيافت روي از 94درصد به 80 درصد و سپس به 76درصد كاهش داده و در نهايت هم از ادامه كار انصراف داد.
در سال 1368، شركت ملي سرب و روي ايران تصميم گرفت احداث كارخانه را به صورت كليد گردان به مزايده گذارد كه با توجه به سابقه ايجاد شده در زمينه احداث اين كارخانه، هيچ شركتي حاضر به ارائه پيشنهاد نشد.
در سال 1370 دو گروه حاضر به انجام مهندسي پايه مقدماتي شدند كه پس از بررسيهاي فراوان، طرح برتر انتخاب و قرارداد مربوطه امضا شد ولي عدم تحقق تأمين مالي مانع از تنفيذ قرارداد شد.
در اين مقطع، شركت ملي سرب و روي ايران به موافقت اصولي واحد 30هزار تني خود بسنده كرد و بر اين اساس كارخانه 15هزار تني توليد شمش روي اين شركت به دست كارشناسان داخلي احداث شد. قبل از اين واحد و در سال 1376 كارخانه 7هزار تني توليد شمش روي دندي (متعلق به شركت كالسيمين كه بعدها ظرفيت آن به 14هزار تن افزايش يافت) با استفاده از روش هيدرومتالوژي و كنسانتره معدن انگوران به عنوان نخستين توليد كننده شمش روي در ايران طراحي و احداث و پس از آن 27 واحد توليدي بزرگ و كوچك احداث شد كه از آن ميان ميتوان به كارخانجات ذوب و روي بافق (با ظرفيت اسمي 30هزار تن در سال) ذوب و احياي روي قشم (20هزار تن در سال)، فرآوري مواد معدني ايران (5/12هزار تن در سال) ذوب و روي بندرعباس (5/12 هزار تن در سال) اشاره كرد.
در ميان 28 واحد توليد شمش روي موجود در كشور، به غير از واحد ذوب و روي بافق كه از كنسانتره سولفيدي استفاده ميكند، كليد كارخانهها از كنسانتره معدن انگوران به عنوان خوراك، تغذيه مينمايند. همچنين، يك واحد با روش پيرومتالوژي و بقيه با روش هيدرومتالوژي مشغول به كار هستند.
در سال 1375 و با توجه به افزايش ارزش فلز روي در بازارهاي جهاني و همچنين استعداد بالقوه كشور در زمينه توليد اين فلز، هيأت دولت توليد يكصد هزار تن شمش روي را در قالب دو واحد 50هزار تني مورد تصويب قرار داد.
در سال 1376 شركت توسعه معادن روي ايران با هدف ايجاد اين ظرفيت توليدي تاسيس شد.
انتخاب ظرفيت و فناوري مورد استفاده خوراك مورد نياز بررسي بازار و مكان يابي طرح در سال 1377 آغاز شد. براي انتخاب ظرفيت، احداث يك واحد يكصد هزار تني با چند واحد با ظرفيت كمتر با مجموع صدهزار تن (50،30،20،15و 10هزار تني) مورد بررسي قرار گرفت.
خوراك كارخانه كنسانتره حاصل از معدن انگوران و محل آن از بين پنج محلي كه بر اساس مطالعات انجام شده مورد تأييد قرار گرفته بودند، با نظر سازمان حفاظت محيط زيست استان زنجان انتخاب شد.
مرحله بعد انجام مطالعات امكانسنجي و تهيه اسناد مناقصه تعيين پيمانكار بود. طبق اين اسناد، شركت كنندگان در مناقصه ميتوانستند بر اساس ظرفيت مورد نظر خود (بين 30 الي 100هزار تن) پيشنهاد مربوطه را تنظيم و ارائه نمايند. برنده اين مناقصه، طرح احداث كارخانه به ظرفيت 40هزار تن بود كه در مرحله دوم به 50 و 60 هزار تن افزايش يافت. ذكر اين نكته ضروري است كه دليل افزايش ظرفيت از 50 به 60هزار تن، توليد 10هزار تن شمش روي با استفاده از روش استخراج با حلال (sx) و به منظور بازيابي روي موجود در كيكهاي حاصل از فروشويي بود ولي در نهايت اين فعاليتها نيز به دليل عدم امكان تأمين مالي طرح، بي نتيجه ماند.
به منظور تأمين سرمايه لازم براي احداث طرح و تضمين فروش محصول، شركت توسعه معدن روي ايران بهترين روش را احداث كارخانه يكصد هزار تني از طريق سرمايهگذاري مشترك و تاسيس شركت مشترك (venture join) و يا روش بيع متقابل (Buy-Back) دانست.
بر اين اساس در دي ماه 1378 اين شركت سه پيشنهاد براي اجراي طرح از طريق تاسيس شركت مشترك دريافت كرد كه پس از انتخاب مناسبترين پيشنهاد، توافقنامهاي در خردادماه 1379 به امضا رسيد كه در نتيجه آن شريك خارجي به عنوان سرمايهگذار، دارنده تكنولوژي و مجري طرح معرفي شد. همزمان با اين توافقنامه مطالعات اوليه براي تهيه مدارك امكان سنجي فني- اقتصادي بانك پسند (BFS) آغاز شد. سرمايهگذار طرح در شهريور ماه همان سال عدم اطمينان خود را از امكان تأمين سنگ معدن مورد نياز طرح اعلام و كار را به حالت تعويق درآورد. پس از آن نيز پيگيريهاي شركت توسعه معادن روي ايران مؤثر واقع نشد و قرارداد در ارديبهشت ماه سال 1380 لغو شد.
در پي تعليق قرارداد فوق، شركت توسعه معادن ايران اقدام به همكاري با پيشنهاد دهنده بعدي كرد كه اين پيشنهاددهنده استراليايي نيز، پس از ممانعت دولت استراليا از عزيمت اتباع آن كشور به خاورميانه و آسياي مركزي (پس از حملات تروريستي يازدهم سپتامبر) مجبور به قطع همكاري شد.
در گام بعد، تلاشهاي شركت توسعه معادن روي ايران براي احداث كارخانه با استفاده از روش بيع متقابل متمركز شد كه در اين زمينه توافقاتي در ديماه سال 1380 با يك مشاركت (كنسرسيوم) خارجي بهعمل آورد كه با توجه به عدم امكان تهيه و ارائه ضمانتهاي مورد درخواست اين مشاركت، اين پيشنهاد نيز پس از مدتي بينتيجه ماند.
در ديماه سال 1381 و باتوجه به اينكه تحقق اين طرح از توانايي يك شركت خصوصي خارج است، سازمان توسعه و نوسازي معادن و صنايع معدني ايران اقدام به مشاركت با شركت توسعه معادن روي ايران كرد و در نتيجه در بهمن ماه همان سال شركت توليد روي ايران را تأسيس كرد تا اين شركت بتواند با استفاده از توانمنديهاي يك شركت خصوصي توام با حمايتبخش دولتي، كارخانههاي يكصد هزارتني توليد شمش روي را احداث كند.
شرح فعاليتهاي شركت توليد روي ايران
باتوجه به كاهش بيسابقه قيمت شمش روي در بازارهاي جهاني، شركت توليد روي ايران در نخستين گام انجام مطالعات امكانسنجي فني و اقتصادي طرح را در دستور كار خود قرار داد كه بر اين اساس احداث طرح با استفاده از روش هيدرومتالوژي از طريق ليچ مستقيم خاك معدن انگوران – تصفيه (به روش ترسيب يا استخراج با حلال) – الكترووينينگ و ذوب و ريختهگري از نظر فني و اقتصادي امكانپذير تشخيص داده شد.
گام بعد، انجام طراحي مفهومي (Conceptual Design) براي دو روش فوق بود كه ميبايست به عنوان پايه و اساس برگزاري مناقصه بينالمللي مورد استفاده قرار ميگرفت.
به موازات اين فعاليتها اين شركت برگزاري مناقصه بينالمللي براي تعيين پيمانكار احداث كارخانههاي يكصد هزار تني توليد شمش روي به روش كليد گردان (Tum Key) را در دستور كار خود قرارداد.
در اين راستا و با درج اولين آگهي در روزنامههاي كثيرالانتشار در ارديبهشت ماه 1382، كار تعيين صلاحيت يازده مشاركت داوطلب براي حضور در مناقصه بر اساس استفاده از بالاترين توان اجرايي داخل كشور، توان فني و تكنولوژي، توان مديريت و اجراي طرحهاي مشابه، توان مالي و امكان تأمين مالي طرح آغاز و پنج مشاركت واجد صلاحيت شناخته شدند.
در تير ماه 1382، اسناد اصلي مناقصه به داوطلبين واجد صلاحيت ارائه و پس از انصراف دو داوطلب، پيشنهادهاي فني و مالي داوطلبين احداث كارخانجات يكصد هزار تني در آبانماه دريافت و مورد ارزيابي دقيق قرار گرفت كه گروه متشكل از شركتهاي كاهنربا و بلند پايه از ايران، اتوكمپو از فنلاند، آب ب از سوئيس و تيم از اسپانيا به عنوان برنده مناقصه (داراي بيشترين امتياز فني و كمترين قيمت) اعلام شد.
نگاهي اجمالي بر توليد روي به روش هيدرومتالورژي
توليد فلز روي با استفاده از روشهاي هيدرومتالورژي كه در دهههاي پاياني قرن بيستم توسعه چشمگيري داشته است، در مقايسه با روشهاي پيرومتالورژي داراي مزيتهاي بسيار زيادي است كه از آن جمله ميتوان به مزيتهاي اقتصادي (هزينه سرمايهگذاري و مصرف انرژي كمتر) و خصوصاً سازگاري بيشتر آن با محيطزيست اشاره كرد.
براي احداث كارخانههاي يكصد هزار تني توليد شمش روي از خاك مستقيم معدن انگوران نيز استفاده از روش هيدرومتالورژي در استخراج فلز از سنگ معدن و توليد شمش روي موردنظر قرار گرفت.
توليد روي به روش هيدرومتالورژي به سه فرآينده عمده زير تقسيم ميگردد كه اساس طراحي مفهومي كارخانههاي يكصد هزار تني را تشكيل ميدهند توليد محلول باردار حاوي روي از طريق فروشويي (Leach) كانه روي خالصسازي محلول باردار حاوي روي (Purification)
ترسيب روي موجود در محلول خالصسازي شده بر روي ورقههاي فلزي با استفاده از جريان برق يكسو (الكترووينينگ)
در فرآيند توليد محلول باردار حاوي روي (Pregnant Leach Solution) ، كانه روي در مرحله فروشويي (Leach) در اسيد سولفوريك حل و روي موجود در خاك به محلول منتقل ميشود. باتوجه به اينكه اسيد سولفوريك حلال مناسبي براي تركيبات اكسيدي روي است، در مواردي كه خاك ورودي اكسيده نباشد، در ابتدا طي يك فرآيند حرارتي روي را به تركيبي اكسيده منتقل كرده و سپس فروشويي انجام ميشود.
باتوجه به تركيب خاك معدن انگوران كه بخش اصلي آن حاوي كانههاي اكسيده روي است، در فرآيند موردنظر براي احداث كارخانجات يكصد هزار تني، خاك معدن، بدون استفاده از فرآيندهاي حرارتي بهصورت مستقيم به مرحله فروشويي وارد ميشود (Direct Leach) كه بر اين اساس سرمايهگذاري احداث كارخانه بين 20 درصد الي 30 درصد كاهش مييابد.
در اين روش بازيابي فلز روي از خاك بيش از 98 درصد است.
در فرآيند خالصسازي و با توجه به اينكه اسيد سولفوريك ناخالصيهاي موجود در خاك را نيز به همراه روي وارد محلول ميكند توليد محلول حاوي روي با كمترين ناخالصي مورد نظر قرار دارد.
اين كار با دو روش قابل انجام است:
الف) روش ترسيب و سمانتاسيون و يا روش مرسوم (Conventional) كه در آن با افزودن مواد (ازجمله پودر روي) ناخالصيهاي مختلف از قبيل كبالت، كادميوم، منگنز و ... به صورت جانشيني از محلول جدا شده و به صورت نمك، هيدروكسيد و يا سولفيد فلز تهنشين ميشوند.
ب) روش استخراج با حلال (Solvent Extraction) كه در مقايسه با حذف ناخالصيها از محلول در روش قبل، اين روش براساس استفاده از خاصيت «جذب انتخابي» برخي از مواد بنا نهاده شده است. در اين روش محلول آبي حاوي فلز روي و ناخالصيهاي ديگر در تماس با يك محلول آلي قرار ميگيرد كه حاوي ماده استخراجكننده (Extractant) است. بر اثر همجواري اين دو محلول، ماده استخراجكننده، روي را از فاز آبي به فاز آلي منتقل ميكند. در مرحله بعد با انتقال روي از فاز آلي به يك فاز آبي عاري از ناخالصي، عمل خالصسازي پايان مييابد.
اين روش كه تاكنون براي فلزات ديگر ازجمله مس با موفقيت مورد استفاده قرار گرفته است، در زمينه توليد فلز روي بيشتر براي توليد روي ثانويه (توليد روي از مواد بازيافتي) كاربرد داشته و در معيار صنعتي، تنها نمونه آن كارخانه اسكورپيون در ناميبيا است كه عليرغم گذشت بيش از نه ماه از راهاندازي آن، واحدها با يكديگر هماهنگ نبوده و كارخانه آماده تحويل نيست.
گذشته از فقدان مراجع مناسب صنعتي در اين زمينه، يكي از نقاط ضعف اين روش در توليد روي اين است كه تاكنون ماده آلي با خاصيت جذبي انتخابي روي شناخته نشده است. مادهآلي كه امروزه مورد استفاده قرار ميگيرد EHPA)2(D علاوه بر فلز روي،؛ عناصر همراه آن را نيز (ازجمله آهن، نيكل و مس) جذب ميكند كه در نتيجه آن، محلول خروجي از مرحله خالصسازي داراي ناخالصيهاي بيش از حد مجاز است.
در مرحله الكترووينينگ با استفاده از جريان برق مستقيم، محلول خالصسازي شده كه در اين مرحله الكتروليت ناميده ميشود باردار شده و در نتيجه آن، يونهاي فلز روي بر روي صفحات آلومينيومي كاتد رسوب ميكند. بر اين اساس و پس از گذشت 48 ساعت، بيشتر روي موجود در الكتروليت به كاتدها منتقل ميشود كه درصورت عدم حضور ناخالصيهاي بيش از حد مجاز، خلوص فلز روي ميتواند تا مرز 999/99 درصد نيز برسد.
پس از اين مرحله ورقه فلزي توليد شده از دو طرف كاتد جدا و پس از ذوب در كورههاي تعبيه شده، توسط ماشين ريختهگري در قالبهاي استاندارد 25 كيلوگرمي ريختهگري و آماده ارائه به بازار ميشود.
همچنين با توجه به عيار سرب (6 درصد) و كادميوم (22/0 درصد) در خاك معدن انگوران، در اين كارخانه واحدهاي جانبي نيز براي بازيابي سرب و كادميوم از پسماند واحد فروشويي و تبديل آن به مواد قابل فروش در بازارهاي داخلي و جهاني در نظر گرفته شده است. براين اساس، محصولات جانبي كارخانه شامل مواد حاوي سرب براي استفاده در كوره كالدو و همچنين كادميوم اسفنجي (با خلوص 98/99 درصد) قابل ارائه به بازار خواهد بود.









براي نخستين بار در كشور
كلاف ورق فولادي آجدار در كارخانه نورد و لوله اهواز توليد شد
ايسنا 4/2/83
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
براي نخستين بار در كشور شركت نورد و لوله اهواز موفق به توليد ورق فولادي آجدار شد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در منطقه خوزستان ـ بر پايه اعلام روابط عمومي شركت نورد و لوله اهواز مهندس سيدعلي ذاكري، مدير عامل اين شركت، توليد ورقهاي آجدار فولادي را نوعي جهش صنعتي خواند و اظهار كرد: « بهينهسازي فعاليتها و توليد محصولات جديد و دستيابي به كيفيت مطلوب براي افزايش رضايت مشتريان يكي از اهداف اساسي شركت است.»
وي تأكيد كرد: « توليد ورق فولادي آجدار در شرايطي تحقق يافته است كه اين شركت سال گذشته بالاترين ركورد توليد خود را به ميزان 307 هزار تن كلاف ورق فولادي به ثبت رسانده است.»
ذاكري از تلاشهاي هماهنگ مديران و كاركنان دستاندركار در توليد اين محصول قدرداني و حركت رو به رشد نيروهاي داخلي در عرصه جديد صنعت را تحسين كرد.
ورقهاي آجدار توليد شده در شركت نورد و لوله اهواز از خمله توليداتي است كه مصارف گوناگوني در صنايع كشور دارد. از اين محصول ميتوان در صنايع خوروسازي، انواع سازههاي صنعتي، كفروها، سوله، داربستهاي فلزي، ايجاد معابر فلزي در ارتفاعات بلند و نيز پوشش كف كشتيهاي تجاري استفاده كرد. اين محصول به دليل آجدار بودن سطح آن باعث ايجاد اصطكاك بين دو سطح شده و از ايجاد لغزندگي جلوگيري ميكند.
انتهاي پيام






خط جديد توليد شرکت آلومتک ششم اردبيهشت راه اندازي مي شود
مهر 4/2/83
به منظور بهبود هادي هاي خطوط انتقال و توزيع در کشور ، خطوط جديد توليدي شرکت آلومتک يکشنبه ششم ارديبهشت ماه جاري با حضور وزير نيرو به بهره برداري مي رسد.
به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر، خط تبديل راد آلومينيوم آلياژي به سيم آلياژي ، خط توليد انواع هادي هاي آلياژي براي خط انتقال و توزيع و توليد انواع OPGW از جمله خطوطي است که در شرکت آلومتک ، نخستين توليد کننده هاديهاي کشور ، به بهره برداري مي رسد.
با ايجاد امکانات توليد هادي هاي آلياژي شرايط جايگزيني اين نوع هادي با هادي هاي آلومينيومي مقاوم شده با سيم گالوانيزه فولادي مهيا مي شود.
امکان افزايش انتقال انرژي به ميزان 30 درصد بيشتر از هادي هاي معمولي ، خوردگي کمتر، تحمل حرارت بالاي 110 درجه سانتيگراد ، رطوبت و آلودگي هوا از جمله ويژگيهاي خاص هادي هاي آلياژي است که در تمام کشورهاي پيشرفته جهان از آن استفاده مي شود.
با نصب اين خطوط سالانه حدود هفت هزار تن راد آلياژي تبديل به مقاطع مختلف مي شود










دبير اتحاديه سرب و روي ايران در گفت و گو با "مهر":
توليد روي امسال به بيش از يکصد هزار تن افزايش مي يابد
مهر 2/2/83
در پنج سال گذشته به علت ادغام وزارت خانه هاي معادن و فلزات با صنايع و توجه بيشتر به بخش صنعت ، بخش معدن رشد کمتري داشته است.
دبير اتحاديه سرب و روي ايران درگفت وگوبا خبرنگار اقتصادي مهر گفت: در صورت تامين مواد اوليه مورد نياز و عدم افزايش قيمت مواد اوليه ، امسال توليد روي در کشور به بيش از يکصد هزار تن خواهد رسيد.
حسن حسينقلي با اشاره به افزايش توليد روي در سال جاري گفت: در سال گذشته حدود 70 هزار تن روي در کشور توليد شد که اين ميزان امسال به بيش از يکصد هزار تن خواهد رسيد.
وي تصريح کرد: اميد است امسال با افزايش توليد کنسانتره توسط واحدهاي فرآوري روي ، تامين مواد اوليه مورد نياز وافزايش نيافتن قيمت آنها، مشکل واحدهاي توليد کننده روي برطرف شود.
به گفته وي، واحدهاي توليد کننده سرب و روي سرمک، کالسيمين، کاني فرآوران، تيران و سوژميران از جمله واحد هايي هستند که مواد اوليه مورد نيازشان توسط معدن انگوران تامين مي شود و مابقي واحدها اين مواد اوليه را ازمعدن خودشان تامين مي کنند.
دبير اتحاديه سرب و روي ايران با اشاره به طرح هاي اکتشاف گفت: طرح اکتشاف مهدي آباد يزد و طرح اکتشاف معادن روي در اطراف معدن انگوران زنجان از طرح هاي مورد نظردر برنامه هاي آتي است.
وي درباره قيمت روي تصريح کرد: قيمت يک تن فلز روي يک هزار دلا ردر بازارهاي جهاني و در بازارداخلي هر کيلو روي 900 تا يک هزار تومان است که اين ميزان قيمت به نوسانات بازار و اينکه روي توليدي مربوط به کدام شرکت است بستگي دارد.
وي ميزان صادرات سرب و روي را در سال گذشته حدود 30 هزار تن اعلام کرد و افزود: امسال اين ميزان به بيش از 60 هزار تن خواهد رسيد.
حسينقلي با اشاره به ورود سرب و روي در بورس فلزات گفت: تمام عمليات اجرايي ورود روي به بورس انجام شده و تا پايان ادريبهشت وارد بورس فلزات خواهد شد.
وي با بيان اينکه 100 درصد توليد روي در دست بخش خصوصي قرار دارد افزود: به علت اينکه تعداد توليد کنندگان فلز روي در کشورزياد است( 30 شرکت) بستر مناسب براي ايجاد رقابت فراهم مي شود که اين امربه واقعي و شفاف تر شدن قيمت و در نتيجه افزايش صادرات مي انجامد.
به گفته وي، در حال حاضرمکانيزم بازارقيمت روي را درخارج ازبورس تعيين مي نمايد و پس از ورود فلز روي به بورس قيمت روي تعيين مي شود.
وي با اشاره به اينکه توليد فلز روي بيش از مصرف داخلي است، تصريح کرد: به همبن علت قيمت فعلي آن تا حدودي واقعي بوده و اين درحالي است که فلزات مس ، فولاد و آلومينيوم که توسط بخش دولتي توليد مي شود تقاضاي آنها بيشتر از عرضه است و در گذشته قيمت توسط دولت تعيين مي شد که براي توليد کنندگان آنها ورود به بورس فلزات سود آوربوده و قيمت واقعي اين فلزات در بورس تعيين مي شود.
eqbalnia آفلاين است پاسخ با نقل قول